คดโกง หมายถึง ก. ประพฤติทุจริต, ไม่ซื่อตรง.
ว. คดไปคดมา, ลดเลี้ยว, วกไปวกมา.
ก. คดจนงอ.
(สํา) ว. มีสันดานคดโกง.
ก. ตักข้าวสุกออกจากหม้อ.
น. โรงขนาดเล็กมียกพื้นข้างใน สําหรับพระสงฆ์นั่งสวดพระอภิธรรม อยู่ ๔ มุมเมรุ, คดสร้าง ซ่าง สร้าง ส้าง หรือ สําซ่าง ก็เรียก.
น. คดซ่าง.
[คะดี] น. เรื่อง, มักใช้ประกอบคําศัพท์ เช่น โบราณคดี คดีโลก คดีธรรม วรรณคดี สารคดี; (กฎ) เรื่องหรือความที่ฟ้องร้องหรือกล่าวหากันในทางกฎหมาย ซึ่งต้องดำเนินการตามกระบวนวิธีพิจารณาความตามที่กฎหมายกำหนด เช่น คดีแพ่ง คดีอาญา คดีปกครอง. (ป. คติ).